South Island

Het einde van mijn reis komt steeds dichterbij. Nog maar een paar weken en ik land weer in Nederland. De tijd is ongelooflijk snel gegaan, het is werkelijk omgevlogen. Na North Island in Nieuw Zeeland bezocht te hebben, was het nu de beurt aan South Island. Volgens velen moet het zuiden nog veel mooier zijn dan het noorden. Op South Island wonen niet heel veel mensen, dit maakt dat de natuur op veel plekken bijna onaangetast is.

Ik begon mijn reis over South Island in Picton, een klein plaatsje midden in de Marlborough Sounds. Dit gebied staat bekend om zijn mooie witte wijnen en de Queen Charlotte Track. Ik heb natuurlijk een paar wijntjes geproefd en ook een gedeelte van deze track gelopen. Dit was een erg mooie tocht door een Native Rainforest. Onderweg ben ik een aantal keer een loopvogel tegen gekomen die erom bekend staat spullen te jatten. Voordat ik vertrok werd dan ook te tip gegeven om je tas vooral niet open en onbewaakt achter te laten.

Na Picton ben ik verder gereisd naar Kaiteriteri aan de westkust. Dit plaatsje ligt net ten noorden van het meest bezochte national park van Nieuw Zeeland: Abel Tasman National Park. In dit national park ben ik een dag gaan kajakken op zee. Ik heb daar, naast prachtige stranden, verschillende zeehonden met jonkies en een hele kleine pinguïn gezien. Er komen zo nu en dan ook orka's langs, maar helaas niet op de dag dat ik aan het peddelen was.

De volgende stop was Westport, een dorpje waar veel goudmijnen te vinden zijn. Westport zelf was niet heel spectaculair. Er was niet veel te beleven. Daarom zijn we maar naar het strand gereden om daar een groot kampvuur te bouwen. Zo werd het toch nog een gezellige avond. De volgende dag ben ik verder gereisd naar Franz Josef.

Franz Josef is weer een heel klein dorpje (zo'n 350 inwoners) dat bestaat omdat het vlakbij de Franz Josef Glacier ligt. Er zijn hier hele mooie tochten op en langs deze gletsjer te maken. Ik besloot echter om niet naar de Franz Josef te gaan, maar om te Fox Glacier te beklimmen. Over de Fox Glacier kan je namelijk een 8 uur durende tocht maken. De beklimming was helaas minder mooi dan ik verwacht had. De gletsjer was lang niet zo mooi wit als ze op de foto's laten zien. De bovenste laag van de gletsjer bestond voor een groot deel gewoon uit gesteente. Het feit dat je de hele dag over ijs loopt maakt het toch wel bijzonder, maar ik zou het niet nog een keer doen.

Na Franz Josef zijn we doorgereisd naar Wanaka. Hier is niet heel veel te beleven, dus ik ben de volgende dag naar Queenstown gegaan. Queenstown is volgens velen 'the Adventure Capital of the World'. Vrijwel elke extreme sport kan je hier doen. Bovendien heeft iemand uit Queenstown bedacht om aan een elastiek van een brug af te springen. Naast alle extreme (en extreem dure) sporten is Queenstown ook erg mooi gelegen aan een ijskoud meer tussen de bergenn. Als arme backpacker ben ik maar voor de goedkope optie van het hiken gegaan, wat ook zeker niet onaardig was.

Queenstown is tevens ook de toegang tot the Deep South. Ik heb hier een driedaagse trip door dit gebied gemaakt die me langs steden als Dunedin en Invercargill leidde. Onderweg hebben we allerlei wildlife gezien. Van zeehonden tot zeeleeuwen en een zeer bedreigde pinguinsoort. Het was erg bijzonder om deze dieren in het wild te zien. Vervolgens ben ik een dag naar de Milford Sound geweest: de bekendste fjord van Nieuw Zeeland. Een plek waar per jaar gemiddeld zo'n 7 meter regen valt. Ik was één van de gelukkigen die de Milford Sound op een zonnige dag te zien kreeg. Zeer indrukwekkend!

Daarna door naar Christchurch. Deze stad is in 2011 getroffen door een zeer zware aardbeving. Het halve stad lag in puin en dat is nu eigenlijk ook nog steeds zo. Op dit moment zijn ze bezig de stad te herbouwen, een project dat waarschijnlijk nog 25 jaar gaat duren. De stad zelf is daarom wel bijzonder om te zien, maar niet echt mooi.

Nu ben ik ik Kaikoura, mijn laatste stop in Nieuw Zeeland. De zee direct naast Kaikoura is enorm diep. Op zo'n 500 meter van de kust wordt een diepte van 900 meter gemeten. Vandaar dat er een groep potvissen permanent leeft. Ik heb daar gisteren een boottocht gemaakt om deze walvissen te spotten. Normaal gesproken zien ze er één of twee per tocht, ik heb er zeven gezien. Naast deze walvissen heb ik ook nog een aantal zeehonden, een paar albatrossen en ontelbaar hoeveel dolfijnen gezien. De perfecte afsluiting van Nieuw Zeeland!

Nu zit ik weer in Sydney om straks nog drie weken rond te reizen met Roy. Erg veel zin in! Het plan is nu om van Sydney naar Melbourne, Adelaide en Alice Springs te reizen. En dan zit het er allemaal weer op. Ik heb aan de ene kant wel zin om naar huis te gaan, maar aan de andere kant ook totaal niet. Maargoed, we kunnen dit leventje niet eeuwig volhouden natuurlijk.

Tot snel!